Wychodząc od przykładu jeża, stworzenia niepozornego i bliskiego (nawet mieszkańcom współczesnego miasta), wystąpienie przyjrzy się zmieniającej się relacji między zwierzęciem a człowiekiem w kulturze dawnej. Analizując przykłady średniowiecznych bestiariuszy, bajki zwierzęcej, nowożytnych traktatów przyrodniczych i sztuki dawnej, prześledzimy przejście od używania przyrody jako symbolu relacji między tym, co widzialne i tym, co nadprzyrodzone do prób zrozumienia miejsca człowieka i zwierząt nieludzkich jako części jednego, poznawalnego na drodze racjonalnej refleksji systemu.
