Bezzałogowe statki powietrzne (popularne drony) na stałe weszły już do użytku
codziennego. Pomagają one w zadaniach monitoringu, transportu medykamentów oraz
nagrywaniu niepowtarzalnych ujęć z perspektywy lotu ptaka. Kolejny etap ich rozwoju
stanowi przejście od manualnego operatora, przez automatyzację lotu, po autonomizację
realizacji misji. Osiągnięcie tak wysokiego poziomu zaawansowania wymaga jednak
usystematyzowanego procesu rozwoju algorytmów, w którym kluczową rolę pełnią
eksperymenty realizowane przy wykorzystaniu odpowiednich narzędzi testowych. W ramach
pokazu zaprezentujemy działanie systemu przechwytywania ruchu (ang. motion capture)
opracowanego i wykorzystywanego przez Zespół Wbudowanych Systemów Wizyjnych AGH.
Umożliwia on śledzenie położenia drona w czasie rzeczywistym za pomocą systemu kamer
oraz znaczników umieszczonych na pojeździe. Z chęcią opowiemy o wyzwaniach związanych z
realizacją takiego systemu oraz o pracach, w których znajduje on zastosowanie – zarówno
tych obecnych, jak i planowanych w przyszłości.
